Pismo rondowe

“Na pismo rondowe powinno się szczególny kłaść nacisk, bo ono przewyższa pięknością kształtów inne pisma, a wyrazistość i czytelność łączy z łatwością budowy. Do wykonania napisów, do kartografii, planów budowniczych i inżynierskich, do oznaczeń rysunków geometrycznych, w księgach handlowych, tytułach, nagłówkach, przytoczeniach, wyszczególnieniach, adresach, jest ono nieocenione, szczególnie, jeżeli się pragnie, aby praca zewnętrznem już wejrzeniem miłe sprawiała wrażenie, a mimo to nie zabierała zbyt wiele czasu.”

                                                                                                                                        Józef Czernecki, J.Szablowski i S.Tatuch, Podręcznik do nauki kaligrafii, Lwów 1904

Pismo rondowe to styl pisania, który jest jednocześnie ozdobny i użytkowy.

Powyżej mamy przykład przepięknego francuskiego l’écriture ronde, które było w użyciu od końca XVI wieku.

Tego pisma uczono również w szkołach aż do pierwszej połowy XX wieku.

Na gruncie polskim pismo rondowe powiązane jest przede wszystkim z osobą Józefa Czerneckiego, który wydał „Zeszyty z nagłówkami do wyuczenia się pisma rondowego w 14 lekcyach”.

Józef Czernecki zalecał, by ten styl pisma kaligraficznego tworzyć przy pomocy „pióra dwudzielnego”, które tworzy efekt podwójnej kreski.

Profesjonalne narzędzie pisarskie można jednak zastąpić odpowiednio przyciętym patykiem czy kawałkiem trzciny.

Ćwicząc pismo rondowe należy pamiętać, że litery pisze się bez pochylenia, a stalówka powinna być przyłożona do papieru pod kątem 45 stopni.

By prawidłowo ustawić stalówkę najlepiej wykorzystać zeszyt w kratkę, ponieważ 45 stopni to przekątna kwadratu.

Przyjemnego pisania!

D. Trocha